سرویس رسانه،ادب و هنر:عمق فاجعه و اخطاریه‌های آن زمانی است که کاربران هنگام نصب یک برنامه جدید متن آن را سرسری می‌خوانند و بر روی گزینه "من موافقم " (I Agree) کلیک می‌کنند. وقتی که اطلاعات خصوصی توسط شخص ثالثی مثل گوگل نگه داشته می‌شوند.

در سال 1999 "سیا " یک مرکز سرمایه‌گذاری فناوری اطلاعات که Q-TEL نامیده شد به منظور جستجو و سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های دیجیتالی جدید با تمرکز بر جمع آوری اطلاعات تاسیس کرد. پس از آن شرکت Keyhole در زمینه تکنولوژی ماهواره‌ای و نقشه‌برداری، که بعدها همان google earth شد، نیز راه اندازی شد...
 
پایگاه خبری "آلتر نت " (Alternet) در مقاله‌ای به قلم دو تحلیلگر و وبلاگ‌نویس آمریکایی به نام‌های "کریستوفر کتچام " (Christofer Ketcham) و "تراویس کلی " (Travis Kelly) نوشت: در ژوئن 2007، آژانس حریم خصوصی بین‌الملل، مستقر در انگلیس، شرکت گوگل را به عنوان بدترین مجرم در نقض حریم خصوصی افراد در میان شرکت‌های اینترنتی معرفی کرد. در این طبقه بندی که با نام " لطفا شر نباشید " انجام شده بود، شرکت‌های مایکروسافت، اپل، آمازون، آی بی، لینکدین و آ او ال، همگی پایین‌تر از شرکت گوگل قرار گرفتند. طبق این گزارش هیچ شرکت دیگری به اندازه گوگل حریم خصوصی افراد را مورد تهدید قرار نداده بود. آنچه که نویسندگان این گزارش را بیشتر نگران می‌کرد، افزایش توانایی گوگل برای نفوذ به عمق جزئیات زندگی افراد بود.

 شرکت گوگل در حال حاضر کنترل حدود 70 درصد از موتورهای جستجوی اینترنتی را در اختیار دارد اما این شرکت علاوه بر آن، کاوشگر اطلاعات خصوصی افراد نیز هست. گوگل در همه زمینه‌ها از جمله ایمیل‌هایی که می‌فرستیم، ایمیل‌هایی که دریافت می‌کنیم، عکس‌هایی که ارسال می‌کنیم، نقشه‌هایی که نگاه می‌کنیم، خبرهایی که می‌خوانیم و تمام فعالیت‌های خصوصی که انجام می‌دهیم اطلاعاتی را برای خود حفظ می‌کند.

بخش اول این مقاله با اشاره به سوءاستفاده شرکت گوگل از اطلاعات شخصی کاربرانش آورده بود که کاربران از این اتفاق بی‌اطلاع بوده و البته شرکت‌هایی چون گوگل از قبل راه را بر اعتراض کاربران بر این سوءاستفاده بسته‌اند چرا که این شرکت‌هایی چون گوگل در توضیحات مفصلی که در ابتدای برنامه‌های تولید شده خود گنجانده‌اند به صورت زیرکانه‌ای اجازه این سوءاستفاده را از کاربران گرفته‌اند و استفاده کنندگان از این برنامه‌ها نیز معمولا یا این توضیحات را نخوانده و یا خیلی بدون دقت آنها را مطالعه می‌کنند. از سوی دیگر لازم است که برای نصب و استفاده از این برنامه‌ها کاربران این توضیحات را با گزینه قبول دارم از سر بگذرانند و دیگر امکان اعتراض بر هر گونه سوءاستفاده گوگل از اطلاعات شخصی‌اشان را می‌بندند.

 
اکنون بخش دوم این مقاله را از نظر می‌گذرانیم.
این تحلیلگران با اشاره به رفتارهای شیطانی شرکت گوگل می‌نویسند: گوگل یکی از رقبای شرکت مایکروسافت در زمینه تولید نرم افزار است با این تفاوت که تقریبا همه نرم افزارهای گوگل سرور محور هستند، یعنی دارای بانک‌های کامپیوتری گسترده است که در مقر این شرکت مستقر هستند نه در کامپیوترهای شخصی. اطلاعات کاربران از روی کامپیوتر یا لپ‌تاپ در هر زمان و هر کجا که کاربر از آن استفاده می‌کند، گرفته شده و در بانک مرکزی جمع آوری می‌شود.

برای مشتری، کامپیوترهای رومیزی به خاطر مزایای بیشتر جذاب هستند. شما نرم افزارهایی را که عمدتا آزاد یا نسبتا ارزان هستند، می‌خرید، نرم افزارهایی که به طور خودکار ارتقا پیدا می‌کنند و داده‌ها برمی‌گردند به سرورهایی که از راه دور پشتیبانی می‌شوند (ابر رایانه‌ها)، بنابراین از هر دستگاه یا یارانه‌ای که استفاده می‌کنید این محاسبات و اطلاعات درایوها توسط پردازنده‌های از راه دور گرفته می‌شوند.

 
بنکستون در ادامه می‌افزاید: اما یکی از مشکلات بزرگی که در زمینه این ابر رایانه‌ها و خطراتی که آنها بوجود می‌آورند، وجود دارد، این است که حمایت‌های اصلاحیه چهارم علیه موتورهای جستجو و تصرف داده‌ها به کار گرفته نمی‌شود. عمق فاجعه و اخطاریه‌های آن زمانی است که کاربران هنگام نصب یک برنامه جدید متن آن را سرسری می‌خوانند و بر روی گزینه "من موافقم " (I Agree) کلیک می‌کنند. وقتی که اطلاعات خصوصی توسط شخص ثالثی مثل گوگل نگه داشته می‌شوند، حکم دادگاه عالی اینگونه است که شما خطر فاش‌سازی اطلاعات‌تان را تقبل کرده‌اید. هنگامی که کاربر یک ایمیل را در gmail یا در hotmail یا yahoo نگه می‌دارد بلافاصله حمایت‌های قانونی را از خود سلب کرده است.

 

 * خدمات ویژه گوگل به سازمان‌های نظامی آمریکا با نرم‌ افزار google earth

برای جستجو و ضبط اطلاعات موجود در کامپیوتر کاربران، مجریان قانون و یا سازمان‌های اطلاعاتی نیاز به یک حکم یا احضاریه قانونی دارند اما برای بدست آوردن همان اطلاعات یک میانبر وجود دارد و آن اطلاعات ذخیره شده در سرورهای گوگل است. گوگل، مانند یک ارائه دهنده مخابراتی عمل می‌کند و مادامی که دولت به اطلاعات اضطراری نیاز داشته باشد، آن را در اختیار دولت قرار می‌دهد.
بنکستون همچنین می‌گوید: داده‌های شما از نظر قانونی در ابر رایانه‌ها محافظت کمتری می‌شوند و تا زمانی که شرکت‌هایی مثل گوگل وجود دارند که خواهان ورود اطلاعات بیشتر و بیشتر به سرورهایشان هستند این مسئله، یک مسئله بغرنج خواهد بود. به عنوان مثال، کسانی که در مورد سلامتی خود اطلاعاتی در گوگل ثبت می‌کنند، طبق قانون مسئولیت و انتقال اطلاعات سلامت و درمان، شرکت‌های بیمه سلامت و درمان از اطلاعات خصوصی ثبت شده آنها محافظت می‌کنند اما زمانی که پای شرکت ثالثی مثل گوگل به آن باز می‌شود، این قانون برای رعایت حریم خصوصی آنها به کار گرفته نمی‌شود.
وی با اشاره به عدم کفایت و نارسا بودن قوانین خدمات اینترنتی تصریح می‌کنند: همانطور که در زمینه موتورهای جستجو اشاره شد، ما هیچ ایده مشخصی در مورد چگونگی صدق این قوانین و مقررات در این حوزه نداریم. احتمالا، معاهده مقررات و ارتباطات الکترونیک در مورد حریم خصوصی (ECPA) که در سال 1986تصویب شده است، باید دوباره به کار گرفته شود.

 
استانداردهای مختلف ECPA در مورد اطلاعات ذخیره شده توسط یک شرکت ثالث، بستگی به کهنه یا جدید بودن آن اطلاعات دارد.

بنکستون در ادامه اضافه می‌کند: اما این مسئله هرگز پیگیری نشد. به نظر من اصلاح این قانون 33 ساله توسط کنگره و مشخص کردن چارچوب و مصادیق اعمال آن و همچنین گسترده‌تر کردن حوزه نفوذ آن بسیار مهم و اساسی است. این قانون در حال حاضر به نفع دولت است.

بدیهی است که دولت ابزارهای گوناگونی برای بدست آوردن اطلاعات گوگل دارد اما باز هم این مسئله نامشخص و مبهم است. به عنوان مثال پردازش نامه‌های امنیت ملی کاملا به طور سری مدیریت می‌شوند و برای تمام طرف‌های درگیر در آن محدودیت‌های خاصی اعمال می‌شود.

 
به عبارت دیگر، آنچه که حریم خصوصی کاربران را مشخص می‌کند، همان است که دولت و مقامات گوگل پشت درهای بسته اتخاذ می‌کنند. بنکستون همچنین تشریح می‌کند: خطر واقعی این است که دولت بیشتر از آنچه که باید باشد، دسترسی بیشتری به اطلاعات گوگل دارد. بنابراین سیاست رعایت حریم خصوصی شرکت گوگل اصلا اطمینان بخش نیست. در بعضی از موارد ما ممکن است اطلاعات شخصی خود از قبیل شرکای تبلیغاتی را طبق ساختارهای یک شرکت ثالث پردازش کنیم و دسترسی به این اطلاعات را برای کارمندان گوگل، دیگر پیمانکاران و نمایندگی‌ها محدود کنیم.

وی در ادامه مقاله‌اش با اشاره به روابط نزدیک دولت با شرکت گوگل می‌نویسد: ارتباط گوگل با سرویس‌های امنیتی به سال 2004 برمی‌گردد.

در سال 1999 "سیا " یک مرکز سرمایه‌گذاری فناوری اطلاعات که Q-TEL نامیده شد به منظور جستجو و سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های دیجیتالی جدید با تمرکز بر جمع آوری اطلاعات تاسیس کرد. پس از آن شرکت Keyhole در زمینه تکنولوژی ماهواره‌ای و نقشه‌برداری، که بعدها همان google earth شد، نیز راه اندازی شد. راب پاینتر، مدیر سابق ارزیابی تکنولوژیک شرکت Q-Tel به عنوان مدیر ارشد گوگل فدرال منصوب شد. تمرکز او بر تبلیغ مسیحیت و اجرای پروژه‌های اقتصادی در حوزه‌های جاسوسی و دفاعی بود.

 
از سوی دیگر، گوگل انواع گوناگون تکنولوژی‌های خود به ویژه google earth را به بعضی از آژانس‌های ایالات متحده از قبیل گارد ساحلی ایالات متحده، اداره ملی اقیانوس شناسی و اتمسفر، اداره تامین امنیت ترافیک بزرگراه‌ها، ایالت آلاباما و واشنگتن دی سی برای CIA فروخت.

 
* گوگل ارتباط تنگاتنگی با CIA دارد

به گفته کریستوفر سوقویان وبلاگر سابق CNet و دانشجوی دکترای حریم خصوصی در دانشگاه ایندیانا که در مورد گوگل تحقیقات زیادی انجام داده است، سرویس‌های اطلاعاتی به خاطر بعد نظارتی آن علاقه زیادی به نرم افزارهای گوگل دارند.

سوقویان همچنین متذکر می‌شود که برنامه‌های گوگل بدون آگاهی کاربران از اینکه داده‌های آنها بر روی سرورهای گوگل ذخیره می‌شوند، راه‌اندازی شده است. وی همچنین می‌افزاید: کاربران نمی‌دانند که با توجه به پهنای باند بی سیم، اطلاعات آنها تا زمانی که به اینترنت متصل باشند، از راه دور قابل کنترل و قابل ردیابی است. حتی بدون اتصال به اینترنت نیز بعضی از نرم افزارهای گوگل از قبیل "ابزارهای انتقال گوگل " قادرند در شرایط آفلاین نیز داده‌ها را به ابر رایانه‌ها منتقل کنند، برنامه‌ها را اجرا کنند و داده‌ها را بدون هزینه و بدون سر و صدا در ابر رایانه ذخیره‌سازی کنند و به محض اینکه ارتباط دوباره برقرار شد داده‌های جدید را دوباره به گوگل ارسال کرد.

گوگل همچنین با بعضی از بازیگران رده بالا در زمینه صنعت نظارت از جمله شرکت "لاکهید مارتین " و شرکت SRA بین‌المللی نیز همکاری می‌کند. SRA یکی از شرکای اقتصادی گوگل است و بیش از 100 تا از این شریک‌ها در وب سایت گوگل ردیف شده‌اند.

 هم شرکت Lockheed Martin و هم شرکت SRA داده‌های مهندسی نرم افزار و پردازش اطلاعات خود را به آژانس‌های اطلاعاتی می‌فروشند. در پاسخ به درخواست ما برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این برنامه‌ها و اینکه چگونه آنها توانستند همکاری‌شان را با گوگل گسترش دهند، سخنگوی Lockheed Martin به ما گفت که کاری که ما با گوگل انجام می‌دهیم منحصرا با سیستم google earth در ارتباط است. شیلا بلک ویل معاون امور عمومی شرکت SRA یادآور شد: ما با جزئیات کسب و کار مشترهای اطلاعاتی و امنیتی‌مان کاری نداریم.

رابرت استیل از افسران سابق CIA می‌گوید: دفتر تحقیق و پژوهش سازمان سیا گوگل را از نظر مالی حمایت می‌کند. با توجه به این ادبیات گفتاری، این سازمان، فناوری‌های کاربردی و تجهیزات پیشرفته را راحت‌تر از هر شرکت تجاری دیگری می‌تواند در اختیار داشته باشد. از جمله فناوری ارتباطات، حس‌گرها، نیمه هادی‌ها، محاسبه‌گر‌های پرسرعت، هوش‌های مصنوعی، مدیریت پایگاه داده‌ها و شناسایی تصویر.

 
* حفظ حریم خصوصی افراد در دولت اوباما هیچ اهمیتی ندارد

استیل همچنین می‌گوید: حلقه ارتباطی گوگل با دفتر تحقیق و پژوهش سازمان سیا، دکتر ریک اشتاین هایزر است. وی یکی از متخصصان داده‌کاوی و تحلیلگر سازمان سیا در مبارزه با تروریسم است. بنابراین، مقامات اطلاعاتی که گفته می‌شد در مقر گوگل مشغول کار هستند وجود ندارد چرا که اقدامات آنها مخفیانه و سری است.

آنتونی کیمری گزارشگر قدیمی مسائل امنیت ملی به دنبال دلایلی پیرامون رابطه پنهان گوگل و سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده است. وی می‌گوید: گوگل با استفاده از پایگاه‌های داده‌پردازی وسیعی که در اختیار دارد همکاری نزدیکی با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا در راستای تهیه اطلاعات مربوط به امنیت داخلی و ملی دارد. به عبارت دیگر پایگاه‌های داده‌پردازی گوگل ممکن است اطلاعات را مستقیما به شکم سرویس‌های امنیتی ایالات متحده بریزند!

همانند غول‌های نظارتی در صنایع آمریکا، گوگل نیز از محل فروش داده‌های خود به دولت فدرال، بودجه‌ای بالغ بر 2.9 میلیون دلار در سال 2009 بدست آورده است که نشان می‌دهد حفظ حریم خصوصی به هیچ وجه از اولویت‌های دولت اوباما نیست.

 
وی با اشاره به نفوذ گوگل در دولت آمریکا می‌افزاید: گوگل نیز موفق به اجرای پروژه‌های دلخواهش در کاخ سفید شده است. علیرغم مخالفت‌های حامیان حفظ حریم خصوصی، اندرو مک لافلین، رئیس سابق امور دولتی و سیاست‌های جهانی گوگل، به عنوان معاون ارشد فناوری اینترنت اوباما منصوب شد. همچنین ویویکا کوندرا که قبلا مدیریت دفتر فناوری اطلاعات شهر واشنگتن را بر عهده داشت و با سوءاستفاده از برنامه‌های مایکروسافت اقداماتی برای حمایت از گوگل در واشنگتن انجام داده بود، در حال حاضر به عنوان مدیر دفتر فناوری اطلاعات در سازمان مدیریت و بودجه گماشته شده است.
آنها همچنین می‌نویسند: با تصویب لایحه 773 در بهار سال گذشته نگرانی‌ها در این زمینه افزایش یافت. لایحه 773 در خصوص اعطای اختیارات به قوه مجریه برای کنترل شبکه‌های خصوصی در شرایط اضطراری است. این اقدام در جهت مقابله با حملات ویروسی و همچنین بهانه‌ای برای سانسور بعضی از سایت‌های خاص می‌باشد.

 
بنکستون می‌گوید: در واقع گوگل می‌تواند بدون نقض قانون، چیزهای بیشتری در ارتباط همکاری‌اش با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و درخواست‌های این آژانس‌ها از گوگل برای دسترسی به اطلاعات خصوصی فاش کند.

آنها در پایان می‌نویسند: گوگل مراقب حریم خصوصی شما نیست اما آنها مراقب افزایش درک شما از حریم خصوصی هستند. به یاد داشته باشید که قرار گرفتن اطلاعات خصوصی شما در اختیار دولت منع قانونی و عرفی دارد.

 نوشته شده توسط هلال در جمعه 89/2/24 و ساعت 12:52 صبح | نظرات دیگران()